Welbevinden; ook als er al vele jaren achter je liggen
Ouder worden doen we allemaal; Iedere dag telt mee als we kijken naar de leeftijd van je leven. Voor iedereen is het leven anders gelopen en zijn verschillende gebeurtenissen voorbij gegaan en maken deel van ons leven. Als de leeftijd gaat tellen gaat dit veelal gepaard met een andere situatie, in dit blog neem ik je mee in verhalen die ik vanuit mijn werkveld heb ervaren en waarin ik met mijn bedrijf het verschil wil maken.
“Goedemorgen Wilko, fijn dat je er bent”.
De eerste woorden die ik hoor als ik in het appartement binnen stap. De post ligt op een stapeltje, open gemaakt op de afgesproken plaats. Zoals wel vaker neem ik plaats op de bank en we kijken elkaar in stilte kort aan, dan vervolgt mevrouw haar woorden en vertelt de gebeurtenissen van de afgelopen week. Of ik ook even wil kijken naar de rollator, die klapt niet meer helemaal dicht. Er wordt gelachen, we behandelen de post en drinken een glas water.
Dan komt de vraag: “Wilko , ik wil graag een nieuw truitje kopen, kan dat?” een simpel antwoord is “ja” of “nee”. Zoals altijd kies ik daar niet voor; mijn antwoord luidt wederom; “weet je wat we gebudgetteerd hebben en hoeveel je daarvan hebt gebruikt? mevrouw pakt het overzicht wat ze maandelijks zelf bijhoudt en antwoord; “aan dat bedrag heb ik echt wel genoeg hoor”.
“Zijn er nog andere dingen voor nu?” “nee hoor! heel erg bedankt en tot de volgende keer, ik bel wel als het te lang duurt hoor” zegt mevrouw met een brede grijns.
Het aanrecht staat nog vol….
Het volgende bezoek wat ik ga brengen is bij een alleenstaande man, zijn vrouw is recent overleden en meneer probeert het leven zo goed als het kan weer op te pakken. Wanneer ik binnenstap staat het aanrecht nog vol. Het bord met eten, waarvan de helft waarschijnlijk opgegeten is, staat er nog. Ik vraag hoe het is, het gebruikelijke antwoord beluister ik met aandacht; de toon en snelheid van spreken zeggen meer dan de woorden zelf. De woorden gaan langzaam en de klank is helder. Meneer heeft een goede nachtrust gehad. Vier volle uren geslapen, meer dan gemiddeld.
Inmiddels weet ik waar de post ligt en log ik in op de computer om het banksaldo te bekijken. Vragen hierover stel ik nu nog niet zoveel. Dat zit wel goed en meneer is bewust van wat er nog komen gaat, de rekening van de begrafenis en de afrekening van het verpleeghuis. Bij de post liggen verschillende poststukken waarbij de geadresseerde reeds is gewijzigd van “Dhr. en Mevr.” naar “De heer ….”! Na nog wat door gepraat te hebben en de bezigheden te hebben gedeeld, vertrek ik.
Wetende dat het aanrecht opgeruimd is en dat de impact van het verlies van een partner erg aanwezig kan zijn. En wetende dat ieder daar op zijn of haar manier mee omgaat. Wat is de goede manier? Is er voor verlies van een levenspartner een goede manier om te verwerken?
Voor deze meneer helpt het om te wandelen, bezoek te krijgen en de aandacht van de dan aanwezige kinderen te ontvangen en net zo belangrijk om aandacht aan de kinderen te geven.
Coloriet en Wilko Knol!
Dan is er een geheel ander overleg, ik stap binnen bij een zorgaanbieder. Eerder heb ik daar mogen vertellen over wat ik doe en wat mij beweegt om te doen wat ik doe. Veel mensen op leeftijd wonen in een soortgelijk complex of worden bediend in de omliggende wijken door organisaties als deze. Vanuit de woonzorgcentra wordt er aandacht besteed aan het welbevinden van de bewoners die intern wonen en cliënten in de wijken, op het gebied van verzorging.
Met mijn bedrijf doe ik dat vanuit de financiële huishouding met het resultaat op het welbevinden, het staat allemaal in verbinding met elkaar. Hoofd, hart en lijf zijn de onderdelen van de mens die onlosmakelijk zijn verbonden en elkaar beïnvloeden.
Coloriet, doet dit op het gebied van hun expertise, ik mag dat doen vanuit die van mij. Onafhankelijk samenwerkend om het welbevinden van onze naaste te behouden of te verhogen. Een gezamenlijk doel waarin de waarden ook nog eens samen vallen; Het leven is van jou!
Het ouder worden gaat gepaard met veranderingen in het leven
Ziekte van jezelf of van je partner. Is er een mogelijkheid van thuis blijven wonen of is opname in een vepleeghuis noodzakelijk? Gaan we samen naar het verpleeghuis of blijft de ander wonen in het huidige huis. Welke consequenties heeft de ziekte en de consequenties op financieel gebied en op het welbevinden?
Mobiliteit, minder mobiel kunnen zijn door dat de benen minder makkelijk bewegen maakt onzeker, is er sprake van acceptatie of wordt het als een gevecht ervaren? Welke hulpmiddelen zijn er voor handen om het leven te veraangenamen? “Zie je mij al lopen met een rollator?” “Ik ga echt niet naar buiten hoor in een rolstoel, mij niet gezien!” Welke mogelijkheden zijn er nog wel, financieel en gericht op welbevinden?
Overlijden betekent veelal verdriet, gemis en een lege plaats. In dit proces van rouw gaat het gewone dagelijkse leven door. Er moet veel geregeld worden, bankzaken, belasting- en tenaamstellingen etc. Wat ook verandert is het inkomensplaatje, de inkomsten worden anders. Is er een nabestaanden uitkering en kunnen dan nog steeds de vaste lasten worden betaald? Is het financieel mogelijk om in de huidige woning te blijven wonen? Wat gebeurt er met de auto?
Wees realistisch en kijk naar mogelijkheden, en vraag hulp om, in welke situatie ook, te doen wat nodig is, te doen wat goed voelt, en niet achteraf te realiseren; “had ik maar …….”.
